​Wereldkampioen! Prachtig, maar het werk wacht

Bij de mannen de een-twee van mij en Kiran, bij de vrouwen de zege van Lilian... de Nederlanders hebben hier in het Deense Aarhus de toon gezet bij het windsurfen. Dat is best kicken, maar Kiran en ik maken het ook weer niet te groot. Daarvoor hebben we niet goed genoeg gevaren.

Denk nou niet dat ik niet blij ben, want ik werd vanochtend wakker met een zere keel, waarschijnlijk van het vele praten en het dansen de laatste avonden. Ik drink amper, maar dans wel. En héél graag. Misschien is het mijn geheim, haha.

Maarrr... ik won dit WK te weinig races. Mijn gemiddelde is best goed, anders was ik niet de winnaar, maar als er iemand in het veld écht sterk was geweest, zat hier nu geen wereldkampioen.

Maar die zit er dus wel en da's mooi.

Ik had tevoren al een goed gevoel, alles viel weer op zijn plekkie, ik maakte de goede beslissingen, zoals ik hier eerder al schreef. De komende tijd zullen Kiran en ik moeten werken aan de details, nog beter moeten gaan varen. Ik zeg heel stellig “Kiran en ik”, want het geldt voor ons allebei en we gaan het ook samen doen.

We zijn er beiden dit WK maximaal voor gegaan. Dat die lange zijn tweede plek in de medal race vasthield, vind ik superknap, want daar zat flink druk op. Het moest allemaal zo nodig, die een-twee. Dat maakt het moeilijker om te doen. De medal race was qua weer ook zwaar. Als je effe niet oplette, was iemand je voorbij.

Dit WK was de eerste van drie die gaan bepalen wie van ons in 2020 naar de Spelen in Tokyo gaat. Het volgende WK, in 2019, is héél ver weg, dus zullen Kir en ik die kwestie weer lekker naar achteren duwen. We gaan samen trainen, groeien, beter worden en nóg meer mooie ervaringen opdoen. Met onze coach Aaron, natuurlijk.

Louis Girard, de Franse jongen die derde werd dit WK, kwam tijdens het aftuigen bij de club naar ons toe. “Ik vind het een eer om met jullie op het podium te staan,”zei hij. Dat is toch leuk om te horen. Voorlopig liggen we op koers, dat is duidelijk.

Dorian